Η γαλατόπιτα, πασπαλισμένη με μπόλικη ζάχαρη άχνη και κανέλα, ήταν η πίτα που τελείωνε ένα κυριακάτικο τραπέζι. ‘Οταν εμφανιζόταν, γίνονταν μάχη για το ποιος θα φάει τις γωνίες τις πίτας και για το κομμάτι με την περισσότερη άχνη και κανέλα. Έτσι η γιαγιά τότε και αργότερα η μαμά μου, χρησιμοποιούσαν στρογγυλό ταψί, για να μην αφήνουν κανένα παραπονεμένο.
Η γαλατόπιτα είναι ακόμα μια πίτα από τα Γιάννενα, που μαζί με την μπαντζαριά (δες τη συνταγή εδώ), τη ζυμαρόπιτα (συνταγή εδώ) και τη μακαρονόπιτα (συνταγή εδώ), αποτελούν τις πίτες που έχουν τη γεύση των παιδικών μου χρόνων.
΄Όπως κάθε Ιούλιο, βρίσκομαι στο ορεινό χωριό μου, κάπου στα Γιάννενα. Η κουζίνα της μαμάς μου έχει πάρει φωτιά και οι πίτες διαδιέχονται η μία την άλλη. Μια χορτόπιτα με χόρτα από τον κήπο, μια ζυμαρόπιτα για κολατσιό και τι καλύτερο γλυκό από μια γαλατόπιτα με φρέσκο ντόπιο γάλα. Την σημερινή όμως, την έφτιαξα εγώ, με καθοδήγηση βέβαια της μαμάς μου και πέρασε με επιτυχία την αυστηρή κριτική της.
Η αλήθεια είναι δεν είχα προγραμματίσει να ανεβάσω αυτή τη συνταγή στο blog, αλλά τελικά απόφάσισα ότι δεν μπορεί να λείπει, μιας και θα συμπληρώσει τις πίτες της δικής μου οικογένειας και των δικών μου αναμνήσεων.
Η γαλατόπιτα είναι μια γλυκιά πίτα με απαλή και βελούδινη κρέμα σιμιγδαλιού, σκεπασμένη με τραγανό φύλλο κρούστας. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι κάτι μεταξύ μπουγάτσας και γαλακτομπούρεκου (χωρίς σιρόπι). Η παρασκευή της είναι τόσο εύκολη και γρήγορη και πάντα στο δικό μου πατρικό, αποτελεί μία λύση για γλυκό, που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.
Υλικά
για την κρέμα
• 1 λίτρο γάλα
• 160 γρ. σιμιγδάλι ψιλό
• 100 γρ. ζάχαρη
• 2 αβγά
• 1 κ.σ. βούτυρο
• 1 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
για τα φύλλα
• 8 φύλλα κρούστας
• 80 γρ. βούτυρο λιωμένο
• 4 κ.σ. ζάχαρη
• 3 κ.σ. κανέλα
• ζάχαρη άχνη
Εκτέλεση
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 °C
Σε μία μεγάλη κατσαρόλα ζεσταίνουμε το γάλα (χωρίς να βράσει) και προσθέτουμε λίγο λίγο, σαν βροχή το σιμιγδάλι. Σε μέτρια φωτιά ανακατεύουμε συνέχεια για να μην σβολιάσει, μέχρι να πήξει ελαφρά. Κατεβάζουμε την κατσαρόλα από την φωτιά. Αφήνουμε στην άκρη να κρυώσει λίγο.
Σε ένα μπολ χτυπάμε τα αβγά με τη ζάχαρη και τη βανίλια και τα ρίχνουμε ανακατεύοντας στη κατσαρόλα με το γάλα και το σιμιγδάλι. Ξαναβάζουμε την κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά συνεχίζοντας το ανακάτεμα μέχρι να έχουμε μία λεία σχετικά πηχτή κρέμα (σαν ελαφριά μπεσαμέλ). Στο τέλος προσθέτουμε το βούτυρο.
Ανακατεύουμε σε ένα μπολ τη ζάχαρη με την κανέλα και λιώνουμε το βούτυρο που θα χρειαστούμε για το άλλειμα των φύλλων.
Βουτυρώνουμε ένα ταψί διαμέτρου 30-33 εκατοστών και στρώνουμε το πρώτο φύλλο. Με ένα πινέλο το βουτυρώνουμε και ρίχνουμε πάνω του μία κουταλιά (σούπας) από το μείγμα ζάχαρης και κανέλας. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία για ακόμα τρία φύλλα. Φροντίζουμε να προεξέχουν τα φύλλα, γύρω στο ταψί.
Αδειάζουμε την κρέμα και πάνω της τοποθετούμε τα υπόλοιπα 4 φύλλα, βουτυρώνοντας και ρίχνοντας ζάχαρη και κανέλα ενδιάμεσα. Το τελευταίο φύλλο το βουτυρώνουμε και το βρέχουμε με 2-3 κουταλιές νερό (για να γίνει τραγανό).
Διπλώνουμε τις άκρες των φύλλων δημιουργούντας κόθρο. Αρχίζουμε δηλαδή να στρίβουμε τα φύλλα που προεξέχουν και τα γυρίζουμε προς τα πάνω σαν στεφάνι.
Ψήνουμε για 45 με 50 λεπτά, μέχρι να ροδίσει η πίτα. Αφού κρυώσει πασπαλίζουμε με ζάχαρη άχνη και κανέλα.
Δοκιμάστε την γιαννιώτικη γαλατόπιτα και αν θέλετε γράψτε μου πώς σας φάνηκε, στα σχόλια στο κάτω μέρος της σελίδας. Μπορείτε να με ακολουθήσετε στο facebook ή στο instagram, για να μαθαίνετε πρώτοι τις νέες συνταγές μου.
2 σκέψεις στο “Γαλατόπιτα”
Ωωωωωω τι ωραίο θα το κάνω αυτό
είναι πράγματι από τις καλύτερες γλυκιές πίτες! Αν την φτιάξεις περιμένω εντυπώσεις.