Ανακάλυψα το kale πριν δύο χρόνια, στο παντοπωλείο της φίλης μου Αύρας στη Νέα Σμύρνη. Ήταν κρυμμένο, άσχημο και ξερό, μέσα σ’ ένα σακουλάκι. “Kale chips” μου είπε η Αύρα “δεν το ξέρεις;”

Η αλήθεια ήταν πως δεν το είχα ακούσει μέχρι τότε. Το αγόρασα, το έψαξα και το δοκίμασα.

Έμαθα λοιπόν ότι το  kale θεωρείται μία υπερτροφή. Πολλοί το χαρτακτηρίζουν ως τον βασιλιά των λαχανικών, ενώ κάποιοι λένε πως αν έπρεπε να υπάρχει μόνο ένα λαχανικό στον κόσμο μας αυτό θα έπρεπε να είναι το kale.

Δεν θα αναλύσω τη διατροφική του αξία (υπάρχει άφθονη πληροφορία σχετικά), αλλά θα σημειώσω ότι έχει ελάχιστες θερμίδες και είναι πλούσιο σε βιταμίνες, αντιοξειδωτικά και φυτικές ύνες. Για παράδειγμα ένα φλυτζάνι kale έχει περισσότερη βιταμίνη C από ένα πορτοκάλι καθώς και διπλάσιο ασβέστιο από ένα ποτήρι γάλα.

Όταν το δοκίμασα λοιπόν, δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, αλλά αποφάσισα να το βάλω στη διατροφή μου.

Το χρησιμοποιήσα στην αρχή μόνο σε χυμούς (μαζί με φρούτα στον αποχυμωτή). Ταιριάζει τέλεια με τζίντζερ και μήλο.

Δεν άργησα να το προσθέτω σε όλο και περισσότερες συνταγές.

Το έβρασα (όπως τα χόρτα) με λαδάκι και λεμόνι, το έβαλα σε χορτόπιτες μαζί με πράσσο και σπανάκι.

Στις σαλάτες δεν το προτιμώ γιατί είναι λίγο “σκληρό” και “τραγανό” για τα δικά μου γούστα, αλλά σε άλλους αρέσει πολύ και συνδυάζεται τέλεια με αβοκάντο.

Η αλήθεια είναι ότι ταλαιπωρούμε λίγο να το βρω. Πρέπει να το παραγγείλω στο μανάβη της γειτονιάς μου και αν το πετύχει στη λαχανογορά μου το φέρνει. Πιο εύκολα το βρίσκω σε ψαγμένα μανάβικα στο κέντρο της Αθήνας και καμιά φορά στη λαϊκή αγορά. Επίσης πουλιέται και αποξηραμένο (σαν chips) σε μπακάλικα και delicatessen.

Πρόσφατα το μαγείρεψα με γίγαντες στο φούρνο. Δεν είχα σπανάκι (που συνήθως χρησιμοποιώ), αλλά  ένα σακουλάκι φρέσκο kale υπήρχε στο ψυγείο. Και έτσι προέκυψε μια ακόμα αγαπημένη και υγιεινή συνταγή.

Εδώ μπορείτε να δείτε τη συνταγή για γίγαντες στο φούρνο με kale.

Εσείς ξέρετε το kale και αν ναι πώς το χρησιμοποιείτε;