Έτσι λοιπόν έψαξα, διάβασα, δοκίμασα. Έδωσα στο μωρό μου κρέμες βρώμης με μήλο και σταφίδες, έφτιαξα σούπες με κινόα, κεχρί με πουρέ μπανάνας και τηγανίτες με φαγόπυρο και μέλι. Και το μωρό μου τα έτρωγε, γιατί ήταν νόστιμα.

Κατάλαβα τη σημασία της υγιεινής και ισορροπημένης διατροφής όχι μόνο για την κόρη μου αλλά και για μας. Εκτίμησα τότε το καλό και θρεπτικό φαγητό και έτσι άρχισα να μαγειρεύω για όλη την οικογένεια.

Κατάργησα τις μαργαρίνες και τις αντικατέστησα με βούτυρο, το οποίο χρησιμοποιώ μόνο όταν είναι απαραίτητο.

Προσπάθησα να χρησιμοποιώ βιολογικά φρούτα και λαχανικά. Δεν μαγειρεύω χοιρινό κρέας στο σπίτι. Το σουβλάκι όμως το λατρεύουμε.

Πέταξα όλα τα σπορέλαια και χρησιμοποιώ μόνο εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο. Μείωσα τη χρήση αλατιού καθώς ανακάλυψα την γλυκιά πάπρικα, τον κουρκουμά και άλλα μπαχαρικά. Άρχισα να φτιάχνω κέικ και μπισκότα, να ζυμώνω, να κάνω πίτες.

Και κάπου εκεί αρχίζω να αναρωτιέμαι. Γιατί στα παιδικά πάρτυ δίνουμε στα παιδιά μας λουκάνικα άγνωστης προέλευσης, κάθε λογής σφολιάτες, μπόμπες με ζαμπόν, χυμούς με τεράστια περιεκτικότητα σε ζάχαρη;

Και αυτή ήταν η πρόκληση. Να μαγειρέψω υγιεινά και νόστιμα για τα γενέθλια της κόρης μου. Και τα κατάφερα. Και από τότε μαγειρεύω για την κόρη μου και τους φίλους της, νοστιμιές με σκοπό να ευχαριστηθούν γευστικά και όχι απλά να χορτάσουν.

Η κόρη μου δοκιμάζει χωρίς περιορισμό ότι της προσφέρεται στις κοινωνικές της συναναστροφές. Στο σπίτι μας όμως δεν παίρνουμε πατατάκια και χυμούς. Τρώει όμως πατατάκια ή ποπ κόρν όταν πάμε σινεμά και οι συσκευασμένοι χυμοί δεν της αρέσουν. Η αγαπημένη της βόλτα με τον μπαμπά της περιλαμβάνει αναρρίχηση και τελειώνει τρώγοντας burger και τηγανιτές πατάτες στη Γλυφάδα.

Στην καθημερινότητα μου όμως, θέλω η οικογένειά μου να τρέφεται σωστά.