Όταν σκέφτομαι για τραπέζι στο σπίτι και οι καλεσμένοι μου είναι πάνω από 8-10, τότε η λύση του μπουφέ είναι μονόδρομος. Στην πραγματικότητα ο μπουφές με διευκολύνει αρκετά σαν οικοδέσποινα και μου αρέσει περισσότερο η διαδικασία στησίματος του.

Μία εβδομάδα νωρίτερα αποφασίζω το μενού. Κάνω τις προμήθειες τρεις μέρες πριν. Ξεκινάω την οργάνωση και την προετοιμασία την προηγούμενη. Για την ίδια μέρα αφήνω τα ψησίματα και τις σαλάτες.

Χρησιμοποιώ το τραπέζι της τραπεζαρίας, το οποίο δεν το κολλάω στον τοίχο για να είναι προσβάσιμο από κάθε πλευρά.

Βάζω ένα πλαστικό τραπεζομάντηλο για προστασία και από πάνω στρώνω το “καλό”.

Στην αρχή του τραπεζιού (αριστερά)  βάζω τα πιάτα και στο τέλος του τα πιρούνια, τα μαχαίρια και τις χαρτοπετσέπες. Αυτό δίνει στους καλεσμένους την άνεση να σερβιριστούν, έχοντας ελεύθερα τα χέρια τους. Ακολουθούν οι σαλάτες, όπου το dressing συνήθως είναι σε διαφορετικό σκεύος. Συνήθως τους αρέσει να προσθέτουν μόνοι τους όσο επιθυμούν.

Μετά τοποθετώ τα συνοδευτικά και τελευταία τα κυρίως πιάτα. Φροντίζω να είναι όλα κομμένα σε μερίδες, για να είναι εύκολο το σερβίρισμα. Σε ένα διπλανό βοηθητικό τραπεζάκι βάζω τα ποτήρια, με τα ποτά και νερό καθώς και τυχόν γλυκά που έχω ετοιμάσει. Δεν ξεχνάω τον πάγο.

Τι μαγειρεύω

Ανεξάρτητα από την περίσταση πάντα φροντίζω να έχω στο μπουφέ τουλάχιστον δύο σαλάτες (διαφορετικές μεταξύ τους) π.χ. μία πράσινη σαλάτα εποχής και μία πατατοσαλάτα.

Στη συνέχεια τρία με τέσσερα ορεκτικά όπως  μπρουσκέτες, μία πίτα ή τάρτα, ένα σουφλέ ζυμαρικών ή τυριών, κάποιες μπουκίτσες με αλλαντικό ή τυρί.

Για συνοδευτικό ίσως ένα πληγούρι με μανιτάρια ή πατατούλες ψητές. Στα κυρίως συνήθως έχω δύο με τρία διαφορετικά κρέατα, όπως μαριναρισμένες μπουκίτσες αρνιού με φέτα, μια τηγανιά με κοτόπουλο και πιπεριές, ή ακόμα και ένα μοσχάρι φιλέτο με πιπέρια.

Αν προλάβω να ετοιμάσω γλυκό συνήθως φτιάχνω ατομικά γλυκάκια σε ποτήρια π.χ. cheesecake ή μους σοκολάτας.

Δίνω ιδιαίτερη σημασία στην εμφάνιση και στο στήσιμο του τραπεζιού.

Δημιουργώ επίπεδα, για να αναδυκνύονται κάποια μικρότερου όγκου πιάτα.

Μου αρέσει η ομοιογένεια και η συμμετρία.

Γιατί όπως λένε και οι φίλοι μας οι άγγλοι “You eat with your eyes first”.